Maandag 18 juli 2011

Deze dag was een hele bizarre en drukke dag op school. Er is om bepaalde (goede) redenen een leerkracht ontslagen. Dus dit bracht natuurlijk heel wat gespreksstof teweeg... 's morgens was mijn kleine Johny ook heel anders dan anders. Normaal lacht hij hele tijd en is hij heel actief maar nu staarde hij maar voor zich uit. Dus vroeg ik aan een leerkracht om in het Kiswahili aan hem te vragen wat er was en hij had alweer geen eten gekregen thuis. Dit kan je ook voelen aan zijn harde buikje. Ik ben dan maar twee mahamri gaan halen (dit is een soort oliebol in een driehoekvorm dat ze hier als ontbijt eten). Toen was kleine Johny terug heel blij en onmiddellijk met zijn duimpje omhoog en 'high five' geven. Oh, toch hartverwarmend als je dan ziet hoe je een kindje kan helpen! Het is een klein gunstje maar het maakt zo een groot verschil in een kind zijn leven. Onder de middag was het girlsforum. In de namiddag heb ik zoals gewoonlijk de huiswerkjes klaargemaakt voor mijn baby'kes.

Dinsdag 19 juli 2011

Deze morgen heb ik Johny zijn huis bezocht. Johny woont daar met zijn grootmoeder en grotere broer van 7. Ik ging natuurlijk niet zonder reden naar zijn huis; ik had 4kg deeg (waar ze ugali van maken) en 2kg bonen mee voor hun. Het was zo ontroerend hoe die grootmoeder blij was en toen ze vertelde over de dood van haar dochter. Dit is de moeder van Johny die aan aids is gestorven. Ik heb de hele familie mogen zien: de tantes van Johny met hun hele kleine baby's. Het was toch wel moeilijk om te zien hoe uitzichtloos ze moeten leven...zonder inkomen, kans op inkomen, zonder eten, zonder schoenen,... en dan met kleine baby's die je met heel veel liefde welkom heet op de wereld...

Na het huis van John, zijn Madame Mary, Fien,Femke en ik naar Mombasa stad vertrokken. We hebben daar 100kg rijst gekocht. Het was me wel wat om de prijs af te bieden en toch 5sterren rijst te krijgen. Als je maar 3sterren rijst hebt dan kleeft die direct aaneen, zeker als je voor een hele grote groep mensen kookt want die is natuurlijk minder van kwaliteit. Dus proberen de verkopers ons 3sterren rijst te verkopen tegen de prijs van 5sterren... Eenmaal op school aangekomen met de rijst, droeg ik een zak van 25kg op mijn hoofd (best wel doenbaar J ). De hele school was zo blij: al zingend 'asante jesus' = 'thank you jesus'. Zingen en dansen voor de heerlijke rijst!

Onder de middag was er de lancering van -het door de vrijwilligers geïntroduceerde- teachersforum. Vandaag werd de info gegeven aan de leerkrachten dat er een teachersforum ging komen en vrijdag gaat de eerste van start. De leerkrachten en Madame Mary hadden echt goede ideeën en we konden constructieve discussies voeren, nieuwe regels introduceren, een andere aanpak, elkaars 'challenges' naar voor brengen en de oplossingen bespreken... Na het teachersforum hadden we de 'Vilwakwe kreet' met alle leerkrachten om de band te verstevigen ;-). Heel leuk was dan ook wat Madame Mary zei over me: 'dat ik een grote rol heb gespeeld in het samenbrengen van de vrijwilligers en de leerkrachten'. Een van dé mooiste complimenten dat ik ooit gekregen heb. Want daar gaat het toch om: mensen samen brengen!

Kort daarna heb ik ook sollicitatiegesprekken gelanceerd op school. Want voor ik dit introduceerde namen ze zomaar leerkrachten aan zonder te weten of ze überhaupt een diploma hebben of wat een emotionele stabiliteit is en zo kan ik doorgaan. Dus door het ontslag van de leerkracht gisteren, wou ik natuurlijk zeker weten dat er nooit meer een leerkracht les gaf aan mijn kinderen zonder ervoor bevoegd te zijn. Daarom mijn initiatief van de sollicitatiegesprekken. Ik had een zeer goed gesprek met Madame Sofie. Ik heb Madame Mary aangeleerd hoe ze dit moet doen, maar ze kwam zelf ook met supergoede vragen af. Dus bij deze hebben we een nieuwe in ons leerkrachtenkorps ;-).

Woensdag 20 juli 2011

Deze morgen was alweer een hele speciale morgen in mijn babyclass. Het is vandaag mijn mama haar verjaardag en dit zullen ze geweten hebben in Vilwakwe. We versierden mijn hele klas: een mooi tafellaken, bloemetjes op tafel, we aten donuts en we dronken cola. Maar op zijn Afrikaans! Dit wil zeggen : delen! We aten 2donuts met 50 kinderen en 2cola flessen van 2 liter met bijna de hele school (van 312 kinderen). En het was een feest! We hebben de hele ochtend gezongen en gedanst. Happy birthday to mama zongen ze, how old are you? 45, ze hingen ballonnen op met 'happy birthday Patricia'. Toen heb ik mijn moeder gebeld en kon ze mijn hele babyclass horen zingen voor haar...

In de namiddag ben ik samen met Femke, Fien, Elise en Madame Martha naar Bombolulu workshops gegaan. Hier werken mensen met een fysieke beperking. Ze maken hier echt vanalles met vanalles. Ze maken kleren, schoenen, rolstoelen, tassen, kettingen, oorringen, houten beeldjes,... We hebben daar ook de verschillende woningen gezien van bepaalde stammen zoals de geriama stam waar Madame Martha afkomstig van is. We dansten samen... we kregen uitleg over planten. Een is er wel heel speciaal, deze noemt 'don't touch me'. Als je de blaadjes van deze plant aanraakt dan gaat deze dicht.

's Avonds ben ik samen met Elise naar een Libanees restaurant gaan eten. Dit was zo lekker: een grote patat met kaas en champions in. We zijn daar naartoe gegaan met de motor en op de motor stappen blijkt niet altijd zo makkelijk te zijn... J

Donderdag 21 juli 2011

Over vandaag heb ik enkel een memorabele zin van Madame Mary te vertellen. Ik had Brigid op mijn arm (het kindje dat ik probeer zindelijk te maken.) Toen zei Madame Mary plots 'de kindjes zullen je missen, je neemt ze op je arm, je geeft ze moederliefde,...' 'Ik loop gewoon weg vrijdag als je weggaat..' Ik snapte het eerst niet wat ze bedoelde en ik vroeg dus 'hoezo je gaat weglopen?' Ze zei dat ze zich zo slecht gaat voelen dat ik wegga dat ze wil weglopen. Ontroerend hoe ze dit zei met tranen in haar ogen...

Vrijdag 22 juli 2011

Ik heb de hele dag kunnen les geven: van 1 tot en met 20 heb ik herhaald. Vervolgens heb ik hen de vormen aangeleerd (driehoek, vierkant,...). Het was heel bijzonder. Zeker omdat als een kindje niet oplette ik zei 'Angalia, Esther'. Toen luisterde ze meteen en dit was zo gaaf omdat ik en de namen van de kindjes ken en een beetje Kiswahili ken zodat mijn kindjes mij verstaan. Deze middag kregen we een hele speciale lunch: coco rijst met kip! Dit is echt een luxe maaltijd en wat heb ik daarvan genoten! Zo lekker! Ik heb er geen woorden voor. Daarna hadden we het - uitgelopen - teachersforum. Dit zou normaal een uurtje duren maar het heeft van 13h tot 15h30 geduurd... Het was wel constructief. Bovendien had ik vandaag misschien wel het hoogtepunt van mijn periode...Brigid (die ik al een paar weken probeer zindelijk te maken en om het halfuur tot uur naar het toilet breng...) stond zelf recht en gaf me spontaan een handje als teken dat ze naar het toilet moest!! Als je spreekt van missie geslaagd! ;-) Dit voelde keigoed!!

Zaterdag 23 juli 2011

Safari safari safari... Jullie dachten natuurlijk dat het er nooit ging van komen. Hèhè. Om 7h vertrokken met het busje naar Tsavo east samen met Iris, Demi en Elise. We zagen vooral veel olifanten en baby olifantjes, dit zijn zo grappige dieren met hun slurf. Als ze water opslurpen valt er toch de helft er terug uit als ze die slurf in hun mond stoppen...haha. Ze kunnen eigenlijk nog wel sneller wandelen dan gedacht hoor... Aan de rand van de weg lag er ook een dode giraf (enkel het skelet). Deze was geveld door een leeuw. Tot 13h reden we in het park rond en zagen we nog gazelles, struisvogels, levende giraffen en antilopen. Toen hadden we lunchpauze van 13h tot 16h in de bano. Dit is een soort luxe hutje, een soort van accommodatie tussen een tent en een lodge. Maar luxe was het vast en zeker : heerlijk eten en warm water in de douche! Een zalige rust. Om 16h vertrokken we terug op zoektocht doorheen het park naar wilde dieren. Toen kregen we plotseling een oproep dat er een leeuw was gesignaleerd. Dus als een zot begon de chauffeur te racen.. dat was een echte safari J Eenmaal bij de leeuw aangekomen was die helemaal niet geel! We moeten stoppen met de kinderen op school aan te leren dat een leeuw geel is want die is grijs..haha. De leeuwin lag lekker te rusten tussen de grijsgedroogde bosjes waardoor je hem niet zo heel goed kon zien. Ik kon wel zijn staart zien draaien...het gedacht is er: ik heb een leeuw zien bewegen! Yeah! ;-)

' s avonds was er een 3 gangenmenu: heerlijk!

Zondag 24 juli 2011

Na een rustige nacht gingen we om 6.45 terug op jacht. We zagen dieren -vooral terug olifanten- water drinken. Maar de race begon pas echt toen er een luipaard gesignaleerd was. Terug keihard ertegen aan... na een leuke rit kwamen we bij het beest aan dat rustig lag te slapen aan een boom... vervolgens zagen we ook nog een hyena. Om 10h waren we het park uit waarna we nog in het winkeltje keken voor wat souvenirs. Want pas om 11h gingen we eten , dat door onze chauffeur betaald werd. We waren vrij vroeg in de namiddag thuis. Dit was goed gepast want Elise en ik waren bij Richard en Helvi uitgenodigd voor een barbecue in Mtwapa. Richard zijn vader heeft hier een huis gekocht, dus het was een soort welkomstfeest voor de buren. Het was een leerrijke en bijzondere ervaring.. Zeker toen een oudere man - die hier al 8 jaar woont- niet kon inkomen in het feit dat wij vrijwilligers waren omdat het land toch zo corrupt was als maar kon...Ik ga hier de discussie niet nogmaals beginnen...maar zoals jullie weten heb ik heel veel tegenargumenten waarom we juist wel deze mensen moeten helpen...De discussie wordt dus zeker niet hervat op mijn blog. J

Maandag 25 juli 2011

Het was zo schattig vandaag want Johny viel in slaap op mijn schoot. J In de namiddag was het shopping day: Madame Aska, Madame Martha en ik. Het was zo grappig en leuk met deze twee leerkrachten, toch echt twee bijzonder personen hoor! Ik heb sandaaltjes gekocht voor 600 KSH omdat ik bij hun was anders zouden die 950 KSH gekost hebben. Maar het hoofddoel was stof gaan halen om een jurk te laten maken voor mij. We kozen de stof in Mombasa stad en gingen daarna naar Bombululu naar een fundi (klerenmaker) om mijn maten op te meten.. Madame Aska had haar kleed aan want ik wou de design net zoals een van haar jurken; prachtig vind ik die jurken! Daarna zijn Madame Aska, Madame Martha, Madame Mary, Elise en ik nog een soda gaan drinken. Dan hebben we altijd zoveel plezier, onbeschrijfelijk. Toen zijn we 's avonds laat nog terug naar school gegaan want Femke en Fien hadden kleren mee van Femke haar tante voor school. Toen zijn we die met zijn allen naar school gaan brengen. Een zot, fijn gedoe met die kleren en die leerkrachten. Zalig! J Die blije gezichten, die zotte dozen toch en ze hebben zo'n groot hart voor die kindjes. Ze zouden alles geven voor die kindjes..

Dinsdag 26 juli 2011

Het was vandaag de eerste dag voor Richard als vrijwillger op Vilwakwe. We hebben hem in de uitgang ontmoet. Hij vertelde mij dat hij een jaar in Afrika was met zijn vader, zijn vader heeft een bedrijf in Zambië. Nu wil hij een driehoek maken van Zambië naar Dar el Salaam naar Mombasa. Dus Richard heeft tijd te veel. Toen vertelde hij mij ook dat hij na zijn terugkomst in Engeland voor leerkracht wilde gaan maar nog niet wist of hij dit zou doen in de lagere of middelbare school... Toen dacht ik dit is een ideale win- win situatie voor beiden. Dus heb ik voorgesteld op vrijwilliger te worden op ons school. Dus vandaag genoot hij met volle teugen van zijn eerste dag! 's Morgens hadden de village tour. Dan gaan we samen met een paar kindjes van school op stap door het dorp. Waarbij de kindjes met trots hun huisjes aan ons tonen, heel aangrijpend! Hoe ze soms in een huisje leven: met 10 personen in een éénpersoonsbed met een klamboo, een paar kolen dat de keuken moet voorstellen en dat is het... Daarom gaan we daarna naar iets wat luchtiger: traditioneel dansen met de ouders van de kindjes in het dorp. In de namiddag was het examen op school: toen heb ik de examens van KG 2 en 3 verbeterd terwijl babyclass probeerde te slapen. Madame Martha moet nu ook drie klassen onder controle krijgen. Echt chapeau voor haar hoor. Ze heeft het zelf thuis heel moeilijk om haar drie kinderen eten te geven, dan heeft ze een uur transport (met drie matatu's) waarna ze eindelijk op school aankomt en drie klassen onder controle moet krijgen. Dit doet ze met volle overgaven, enthousiasme, motivatie, energie,... Een sterke vrouw die altijd positief blijft.

Vandaag liep ik na school door de straat van school naar de matatu, toen Johnny opeens naar me toe kwam gelopen. Hup en ik nam hem op mijn armen! Dat was zo een gelukzalig moment! Later heb ik Johny op mijn rug genomen (op zijn Afrikaans) met een leso aan. Dit is wel makkelijk hoor, je voelt er bijna niets van en je hebt je armen en hoofd vrij om dingen te dragen. ;-) Nou dit vind ik een mooie afsluiter!

Tot later!

Madame Sharon