Tweede dag: op stap in Mombasa
Jambo jambo (hallo in Swahili)
Vandaag begon de dag vroeg -want ook al gaan ze hier laat gaan slapen- ze zijn heel vroeg wakker. Roepen, deuren dichtslaan enz
Eerst gingen we de valies ophalen en een andere vrjiwilliger ophalen in een gastgezin. We gingen naar het eerst project Port Reitz met ADPK; dit is een school en instelling waar de missie is om fysiek gehandicapte personen hun situatie te helpen aanvaarden, les te geven en te integreren in de maatschappij. Ik zeg het je hartverscheurend hoe deze mensen proberen te lopen, tekenen, spelen,.. Dat pakt je toch wel he.
Volgende stop was de Vilwakwe school (mijn schoolke). Deze school heeft in tegenstelling tot andere geen gebouw van cement maar enkel houten barakjes. Er zijn er 8 voor 300 kinderen. Wanneer de kinderen je zien roepen ze massaal - karibu- willen je allemaal een handje geven (dat is de manier van begroeten hier). Ze lopen naar je, willen je naam weten, zingen voor je. Ze hebben daar weinig eten voor iedereen; er is 140 kg bonen voor 300 kinderen maar toch als je aankomt krijg je daar een bord - dat je geloof het of niet, niet opkrijgt-. Terwijl ze zelf tekort hebben. Weet je vandaag zagen we een kindje een Mnm delen - eentje maar- Ze zijn hier heel gastvrij en ze delen alles. Daarna gingen we naar het dooinghoud huis waar ik vanaf morgen zal logeren. Heel mooi en proper. Toen was er de laatste school ; El roi. Bij de eigenares logeer ik momenteel. Een gebouwtje opgedeeld in 3 voor 60 kinderen. Heel goed gestructureerd. De kindjes zijn heel beleefd, vriendelijk en ze luisteren heel goed. Daarna gingen we naar huis want het begon wat te regenen. In het gastgezin is vandaag de Vlaamse vrijwilliger toegekomen. Dat is leuk om je belevenissen te delen. Het is nu half acht, straks eten we heel lang en babbelen we nog langer hehe. Morgen zal ik normaal de tour doen in het stad (omdat het vandaag regende) en zal ik in de namiddag naar school gaan. tot later, trouwens heel fijne reacties op mijn eerste verhaal. Dikke kus btw ik zit in het noorden van mombasa; de streek noemt bombolulu. SharonDe vlucht en eerste dag in Afrika.
Karibu op mijn belevenissen (karibu is welkom in Swahili)
Het afscheid nemen lag me in het algemeen zwaarder dan wanneer ik naar Rome vertrok. Maar deze reis is veel verder dus ik had wat meer stress hoe het daar zo lopen enz. Op de luchthaven in Brussel was het eerste uur nadat ik afgezet was moeilijk, maar daarna ging het beter. Ik heb nog eventjes buiten frisse lucht gehaald en voor ik het wist zat ik op mijn eerstevliegtuig naar Rome. Ik had nog nooit met Alitalia gevlogen, maar ik ben heel tevreden. Hele mooie vliegtuigen. goede service met drankje en hapje. In Rome was het even spurten om naar de andere terminal te geraken, maar uiteindelijk moest ik nog wat wachten dus genoeg tijd tot nu toe. Rome - Nairobi was een vlucht waar ik niets anders heb gedaan dan eten, heel veel slapen en een gratis glaasje champagne kreeg. Aangekomen in Nairobi begon de stress pas helemaal. Ik moest heel lang aanschuiven en geraakte niet uitegecheckt.. Een Duitser heeft dan eens van zijn horen moeten maken voor mij -waarvoor dank- en ik mocht dan toch sneller door, eigenlijk de rij voorbij steken ja. Maar toen was het 19.30 en dit is het tijdstip van de boarding, om 20h vertrok het vliegtuig. Na een 20 minuten wachten op mijn bagage, heb ik besloten om mijn vlucht te halen ipv van langer op die valies te wachten. Wat een zeer goeie keuze bleek. Om 19.50 moest ik nog door de douane en 10min vertrok het vliegtuit met joepie Sharon erbij. Aan de luchthaven kwam Peter mij ophalen en bracht me naar een gastgezin ipv naar het dooingooodhuis. Want alle vrijwilligers zijn weg op safari. Christine is een lieve, gastvrije vrouw die eigenaar is van een basisschool hier. Zij heeft een zoon en dochter van rond de 20jaar. De zoon Steve heeft me al goed geholpen met mijn sim-kaart te activeren,maar zonder succes.
Gisteren ben ik dan maar vroeg gaan slapen. Toen werd ik wakker in Kenia... Na een heeel heel lang uitgebreid ontbijt met babbelen enz zei Christine (na een urenhalf ontbijten) ; vlug, we zijn weg, we zijn al te laat. jep, het was 11.10 en de kerkdienst begon om 11h. We zijn met de matatu (lokale kleine bus waar 15 pp inkunnen) naar een schooltje gegaan waar ze een kerkdienst gaven. Heel leuk, vol van zang en veel gebedjes en het dopen van een aantal kinderen. Daar stonden allemaal kleine kindjes van 3-4 jaar naar mij te kijken wat ik deed enz grappig. Ik ben natuurlijk ook al uitgescholden voor -muzungu- dat betekent vuile blanke. Maar als je gewoon doorloopt is alles ok. Na de dienst hebben we terug heel lekker gegeten ungulu of zoiets; dat is met rijst en uitjes, gekookte sla en gekookte tomaten als ik mij niet vergis. De smaak is zoals Vietnamese noodles of nasi goreng. Het is zondag dus hebben we de hele dag gewoon rondgehangen, zetel gezeten, gebabbeld, de afwas - al pratend - gedaan misschien daarom dat het daarom een paar uren duurde haha. Als ik dacht dat Italianen traag waren - oh my god- hier gaat alles trager dan traag haha
Morgen ga ik naar Mombasa voor een rondleiding en happy happy mijn valieseke ophalen. Ik ga jullie laten, er zit hier ondertussen een gast - ik weet niet wie of waarom- ma goed. Ik ga nog een babbelke slaan met mijn gastgezin. Want maandag ga ik naar het vrijwilligershuis.
Ik denk aan jullie
dikke knuffel, Sharon
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Sharon
